küçük bir kız çoçucu daha dokuz yaşında

annesini babasını arıyor tek başına

götürdü komşuları toplu mezar başına

inan dünya aglardı feryat figanlarıyla

toparladı kendini döndü toplu mezara

ALLAH,a yemin etti belki binlerce defa

soracakken o kıza yeminin neydi diye

koşarak kayboldu akşam karanlıgında

duydumki küçük kız direnişçilerden olmuş

ALLAH,a iman edip canlı bir bomba olmuş

yüz kişilik dinsizin son nefesi o olmuş

gelirim annem sana son sözleri bu olmuş    

Ben bir Filistinliyim aydınlık dünyası kararan

Silah ve tankların sesiyle kulakları çınlayan

Umutları hayalleri yarınları çalınan

Elindeki taş ile namusunu koruyan

Ve ben Filistinliyim bir karış toprağı için savaşan

Aç ve susuz düşmanlarla çarpışan

İman imanım ile dinsizleri savuran

Gerekirse canım ile vatana kurban olan

Karşımda küçücük bir bebek var

Kalbinde koskoca bir delik var

Minicik pamuk elleri bulanmış kana

Nasıl nasıl dayanır kalbim bu acılara

Sesleniyorum ey dünya sana

Aç gözünü gör artık bu vahşeti

Duymuyormusunuz ağlıyan bebekleri

Yetmez mi yetmez mi bunca masumcana

Yıkıldım bir anda kalleş kurşunuyla

Gözlerimi açtığımda ilaçsız bir odada

EY FİLİSTİN SANA VEDA

EY FİLİSTİN  ELVEDA

Anasından doğdu dünyaya geldi

Bütün ömrü Allah'ı tesbih eylerdi

Resulün hırkasın tacını giydi

Nur'lara buyandı VEYSEL KARANİ.

Ev ile mescidin arası yakın

Anasına olan saygıya bakın

Evinde bulamazsan arama sakın

Anne sözü tuttu VEYSEL KARANİ.

Elinde asası hırka dalında

Sırtında hırkası deve yönünde

Asla hata gelmez onun dilinde

Yemen çöllerinde VEYSEL KARANİ.

Muhammed S.A.V. mescit'den evine döndü

O Veysin nurunu kapıda gördü

Sordu ey Ayşe R.A. evime kim geldi

Dedi yemenliymiş VEYSEL KARANİ.

Ayşenin gözünde onu seyretti

Resul S.A.V. geri dönüp mescitte gitti

Bu olayı ashabına anlattı

İşitmiştir bunu VEYSEL KARANİ.

Örenler önünde kemer belinde

Ak nurdan beni var o sağ elinde

Reyiz sultan derler hak divanında

Yemen çöllerinde VEYSEL KARANİ.

Bin deveyi bir akçeye güverdi

Onunda rızkını zekat ederdi

Deve sayısınca tevhid ederdi

Yemen çöllerinde VEYSEL KARANİ.

Muhammet S.A.V. hırkayı vasıyet etti

Sıddık,ömer ile osman iletti

Bizzat Ömer hırkayı teslim etti

Öperek giyindi VEYSEL KARANİ.

Hırkayı giyince indi dereye

Ulu Allahına verdı secdeye

Muhammet S.A.V. ömmetin affeyle diye

Ne kadar ağladı VEYSEL KARANİ.

Yunus derki gelin bizde varalım

Ayağı tuzuna yüzler sürelim

Hak nasıp eylesin komşu olalım

Kabur eder inşaallah VEYSEL KARANİ